Harry Vroegindewei over het werk van Henriėtte van der Laan
`De tekeningen, schilderijen en collages van koppen en kannen, kenmerken zich door eenvoud en helderheid. Ze zijn vaak geestig en kleurrijk. De kracht van Henriėtte`s werk bestaat in de telkens terugkerende vormen, die op het eerste gezicht misschien identiek lijken, maar toch elke keer anders zijn. De vormen, die naar bekende, alledaagse voorwerpen verwijzen, krijgen elk hun eigen, unieke karakter, worden personages, ieder met een eigen charmante onbeholpenheid.
Ooit raakte Henriėtte geļnspireerd door de kop en schotel verpakt in bont, van Meret Oppenheim. Het eerste kopje dat Henriėtte maakte, betrof een ontwerp voor een geboortekaartje: het kopje met daarin een mollige baby, doet dienst als babybadje.
Expressief zijn ook de kopjes, getekend op een krant. De kop van het krantenbericht erboven krijgt opeens een andere impact.
De tekeningen van de schoenen en laarzen hebben een andere stijl. Ze tonen meer details dan die van de koppen en kannen. Maar het idee is hetzelfde: ook hier worden objecten individuen, die een relatie met elkaar aangaan, van afstandelijk, tot... gepassioneerd.
Het gaat om alledaagse voorwerpen. Maar: "Als dit nu eens de zin van het bestaan was: Het waarnemen van kleine variaties in steeds hetzelfde stukje van de wereld waar je toevallig woonde. Het ontroerde hem." Aldus J.J. Voskuil in deel zeven van Het Bureau.`